ชาติก่อนคงกรรมหนัก
พอมีรักเลยต้องจาก
ทำให้ต้องพลัดพราก
ได้แต่ตากน้ำตานอน
คนนึงนั้นเป็นทุกข์
อีกคนไม่รู้ร้อน
จิตใจที่ไหวอ่อน
ก็ได้กร่อนลงอีกครา
ต้องร้องไห้จนตายไป
ถึงจะพอใจใช่มั๊ยฟ้า
สนุกมากเป็นหนักหนา
ทำคนบ้าไปวันวัน
มีมั๊ยใครสักคน
ไม่รวยล้นจนก็ได้
ขอแค่มีหัวใจ
ที่ไม่ใช่ไว้แกล้งคน
หัวใจมีไว้ "รัก" อย่าทำให้ใครเจ็บหนัก ถ้าไม่ได้ "รัก" จากหัวใจ
อย่าล้อเล่นกับ "ความรู้สึก"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น